Donker, koud en kil.
Een dikke muur.
Is het beton?
Donker, koud en kil,
Maar toch veilig en vertrouwd.
Toch dat verlangen,
naar warmte en licht,
naar een ander soort veilig,
een ander soort vertrouwd.
Voorzichting om het hoekje gluren,
kleine beetjes licht zien,
kleine beetjes warmte voelen,
Stapje voor stapje,
ik ben er bijna.
Donker, koud en kil,
Terug op mijn veilige vertrouwde plek,
Het licht bleek een illusie,
de warmte een leugen.
Donker, koud en kil,
ik denk dat ik hier maar blijf.
